Info

Deze avond ging ik in het donker streeten met den Bruno Heremans. Dat heeft zo z’n aparte charme en je moet wel een beetje je materiaal kennen om met 2 gram op het gevoel te vissen… Heerlijk, zo in de stilte van de nacht op zondagavond. No expectations maar toch best een leuk aantal baarsjes op de kant!…
Bruno verwoorde het zo: “‘Aparte charme’ is schaduwen zien zwemmen, en ze dan niet vangen… en dan toch ineens wel.
‘Aparte charme’ is niet eens verschieten van mysterieuze bromgeluiden in het donker of verdwaalde honden.
‘Aparte charme’ is praten over ‘aan die rechte kant’ aan een water 50km verder, en alle twee perfect weten over welke vierkante meter viswater het gaat.”


Na de vermoeiende Havoysund reis met de Robby Fish mannen was ik blij dat ik een dagje met Tim Coen mee kon op de boot. 10 gram in plaats van 100 aan de speld :-). We waren beiden al tijden niet meer op dit grote water geweest en het werd zo’n beetje delen van vroegere stekinfo. Erg leuk om met Tim te vissen, om de één of andere reden kunnen wij goed met elkaars kurkdroge grappen lachen! We begonnen taludje op en af te vissen, zowel vertikalend als werpend. Het duurde niet lang of een eerste snoekbaars diende zich aan voor Tim. Het zag er goed uit…
Kort erna een droge tik en een stugge dril die wel erg lang en duurde. Brede speculaties gingen over een gedregde brasem, karper, dan een negentiger snoekbaars, of misschien wel een bellenblazende meerval. Het beest ging voor geen meter onder de boot weg. Tot er een -voor de zomer- moddervette snoek bovenkwam, én wat voor één!! We brulden het uit dat het geen aard had en we wisten: alle Lure Master deelnemers zouden er wel zo ene op hun lijstje willen! 🙂
Later in de voormiddag tikte ik op het ondiep een fantastische baars aan, zo ene die heel mijn dag goed maakte! De zon brak later goed door, het werd heet en daarmee brak ook onze weerstand. Frieten als medicijn. Het mocht…


We deden met Robby Fish mee aan het Penn Halibut Festival in Havoysund. In het uiterste noordelijke punt van Noorwegen, het einde van de wereld. Voor mij een week van uitersten, een plek die er niet voor mij is en nooit zal zijn. De collega’s vingen prachtige vissen en ik raakte in verwarring met de boot en ook met de collega’s. Ik kijk er met verbazing op terug en krijg er maar geen hoogte van…

Ik liet me overhalen om mee te doen aan Open Street Gent, samen met Bruno Heremans. Heerlijke visdag vol gelijkgestemden. We hadden elk een paar visjes, maar geen klassement! Vele toppers blankten maar hier en daar kwam er een hele mooie vis boven water!
Prachtige wedstrijd in een tof kader en super georganiseerd…

Ik kwam daarnet aan een voor mij nieuwe, kleine stek. Het zag er zo veelbelovend uit in dit weertje… Helaas zaten er een paar oostblokkers te vissen en dat bleef maar duren… Ik dacht, ik doe één worp, en dan ben ik terug weg. Weet ik tenminste hoe diep en hoe hard deze stek is… Je kan het raden… lap… een dikke snoekbaars. De drie mannen willen niet scheppen (mijn net lag in de auto) dus tilde ik de vis op goed geluk zo uit het water en sneed ik me daarbij flink in m’n hand. Met een brede grijns richting de verbaasden laat ik de vis terug plonsen en zwaai flink daaaaaaag! Haha, yesssss!

Met ons Marleen wat gaan varen deze namiddag! Was een beetje frisser dan zij zich het had voorgesteld… Geen snoekbaars te vinden maar wel een paar van deze leuke goedmakers!

Ik ben nieuw in deze visserij… zomaar op het goed gevoel een stek gekozen op Google Maps… en na een kwartiertje reeds een zeebaarsje. Happie!!!
Het Rig Walkertje zit er helemaal in!

Gisteren was ik met Frans Wijns op het water. Overtrokken en warm weer met een méér dan stevige bries. Een verraderlijke, onzichtbare zon dus… Niet gesmeerd en ‘s avonds als twee rijpe Coeur de Boeuf’s naar huis…
De baarzen deden het wat minder dan de voorbije visdagen en snoekbaars was helemaal niet te vinden… En dan komt er een snoek tussendoor die vocht als een beest… 38 vissen en visjes in de boot! Naais, naais!

Zo toog ik met Oscar Van Nooten naar Nederland op zoek naar z’n grote baars, nog altijd één van zijn dromen! Ik had ‘m wel drie keer gevraagd of dit wel te doen was met dit extreme weer… Geen uitstel, het moest gewoon gebeuren! 😉
Ik had vorige week goed gevangen (naast de vissen die je al zag, nog een 25-tal baarzen) maar durfde niet te hopen dat er door de warmte nog zoveel vis zou bij elkaar liggen. Was dus wel zo en we harkten op een grote open stek links, rechts en vooruit tientallen baarzen de boot in. Meerdere dubbele hook-ups en vooral dolle pret! Natuurlijk ook wel wat kleintjes maar ook een behoorlijk aantal 30-35 vissen. Plus een rits snoekbaarzen en een leuke snoek. Mijne maat had alles haarfijn bij elkaar geteld en kwam op 68 vissen 🙂 En, Oscar had z’n mooie baars in de boot (met z’n eerste worp begot), de stille genieter…

Nu weet ik ook hoe moeilijk het is om een film te shooten, Rudi Debruyne! In een kort tijdsbestek, volgens een min of meer vastgelegd scenario én op een bepaald tijdstip. En ook nog eens vis te vangen op een bepaalde worp, vóór de camera! Maare, je kent me of niet, onder een bloedhete zon hebben we Keihard gewerkt en: Missie geslaagd!

Onze Robby Fish roofvismovie is te zien via deze link: https://plattelandstv.be/video/vissersklap-roofvisvissen-op-rivier

 

Was het zondag op Open Street Lier nog niet warm genoeg (ik was na afloop een kilo vermagerd), ik deed er maandag nog een schepje bovenop. Om 4 uur op voor een dagje bootvissen op een Nederlandse rivier en Marc Hoeben ging mee. Buiten dat ‘t verschrikkelijk bakte valt er op visgebied niet zoveel over te vertellen. We hebben wel serieus bijgepraat over hoe het leven verder moet, dat doen we graag en het blijft altijd interessant…
Hier en daar plukten we een leuke vis weg maar met een vis of acht was het geen vetpot. De helft kwam al werpend, de helft al vertikalend, een lijn zat er niet in. Niet dat je dit met 30 graden en weinig waterafvoer kan verwachten… Weeral een dag Geleefd, hé, en het nie te bruin gebakken!…

Zondag visten Frans Wijns en ik mee in Open Street Lier 2018. Tussen als het jonge en oudere streetfishing geweld die de wedstrijden afschuimen stonden wij als kersvers team Lucky Fish ons manneke. We zijn tevreden met ons zevende plaats, en dat met nauwelijks oefenen! Het was fun om te doen tussen deze leuke bende en dat kleine beetje stress heeft toch ook iets… De ganse dag in de bradende zon hakte er bij ons behoorlijk in…
We vingen een baars van 43 cm, de prijs van grootste baars deelden we met twee andere teams die er ook ene hadden van exact 43. De prijs van grootste snoekbaars ging aan ons voorbij, er was er nog eentje van net een paar mm groter gevangen! 
We hebben gegokt op de grotere vissen en da’s deels gelukt. Frans loste helaas een beste vis, ik op het laatst ook twee… dat had lekker doorgetikt op de scorekaart, hé Frans?! We’ll be back in 2019, Bruno!…

Ik zit hier goed aan mijn rivier in het zuiden, de wereld voor mij alleen…
‘s Morgens en ‘s avonds leuke actie op een paar uurtjes tijd, overdag doen we iets anders…

Een openbaring voor mij en Frans, héérlijk gevist met licht materiaal samen met visgids Siu De Moor! Gezien de omstandigheden deden we het nie slecht!

Een ontmoeting met een groepje reeën, met je voeten in een stinkend vossenhol trappen, haperen in een kippenkarkas, een ijsvogel spotten op het geluid, de avond valt, miljoenen dikkopjes in de kant, daaronder een snoek.

Een uitstapje naar de Grens, op zoek naar roofblei gaf niet het gewenste resultaat. Tim wist wel een mooie te vangen!

Vandaag eens iet anders gedaan, met één bescheiden succesje. Smaakt wel naar méér!…

Soms zit je op zo’n lenteavond – na je werkdag bij Robby Fish – langer in je auto dan dat je effectief vist… Maar als je een beetje effectief vist dan kan dat wel z’n effect hebben! 

Ik ging mee met Frans Wijns, collega en doorwinterd bootvisser op onze Zoordzee! Prachtig weer maar ontbrekende en broodnodige stroming. Op de wrakken kwam er hier en daar een visje boven maar een vetpot was het niet. Toch heb ik me reuze geamuseerd met de Eleghemse Zeevisclub!

We doen onze vorige visdag nog eens over om terug een paar mooie dikkerds te vangen, Tim fotografeert gretig! We werpen, vertikalen en vissen op den drift… Zalige dag op het water!

In Nederland komen er al vertikalend met Tim Coen enkele mooie vissen boven water, aan m’n favoriete aasje van het moment: de Freaky Fish van Lunker City!

Een voorjaarsbriesje uit de goede richting zet een kabbeltje tegen een muurtje waar ik op zo’n moment wel wat vissen weet passeren, op zoek naar de eerste warmte. Een lijntje zoete maïs tegen de kant, één loodhageltje onder het pennetje. Tien centimeter op grond en tikken op alle beweging. Blij met de eerste van het jaar!

Na de vier Opendeurdagen bij Robby Fish ben ik zo opgefokt dat ik op maandag – onze rustdag dan nog – kost wat kost wil vissen! Ik ben niet de enige. Zowel Frans, Dirk Gods en Yves Breughelmans willen op stap, het moet! Maar het vriest nog geen klein beetje!? Geen nood, gewoon doen. Op het water voelde het helemaal ondoenbaar, helemaal geen beet… En met een volledig vastgevroren backtroller kan je niet veel meer aanvangen, wat een geklooi! Eenmaal thuis geraakte ik ‘s avonds niet meer opgewarmd…

Het word steeds kouder maar de beet blijft er goed in. Goed dertig vissen in de boot met mooie middenmoters erbij! Erg gezellig maar fris!

Dagje gevertikaald met Franski, wederom goed in de beet met 26 stuks aan boord! Flink koud op het water!

Een dagje vertikalen met Oscar Van Nooten, goed beet met 22 vissen in de boot. Lekker weertje!

Simon Miroux had ik bijna 20 jaar niet meer gezien -ik ken hem uit het karpervissen- en het was leuk om hem eens op de boot te hebben. Zo laat op het jaar had ik hem laten kiezen hoe hij het liefste wou vissen. Dat was op snoek! De kansen liggen ver uiteen in het late najaar. We kregen geen beet, noch een volger. Ik moest het stellen met één baars. Het gezelschap daarintegen was mega!

Zalig zitten, deze middag. Een warm windje, leuke kabbel tegen de kant, nu en dan wat regen en ook nog éen en ander in het schepnet!

Marleen en ik gingen deze keer op vakantie naar een iets minder bekende plek in Denemarken. Niet echt een visvakantie maar de hengels had ik natuurlijk bij! De felle wind zat me echt tegen om comfortabel met de vlieg aan de slag te gaan en de stekken waar ik uit de wind kon vissen waren niet van de beste. Nu, het vissen op groot en onbekend water -waar het internet niet van vol staat- is niet zonder enig risico. Je loopt al gauw tegen je eigen grenzen aan. Geen boot nog bellyboat die je helpt om bij de vis te geraken. Als je tweehonderd meter uit de kant nog altijd kan verder waden (en verderop geen diepte ziet, ook niet links en rechts) dan weet je dat je een speld in een hooiberg zoekt. Geen jagende vis te zien, weinig plantengroei, troebel opgeweld water met veel drijfwier… Ik liet de snoeken dan maar letterlijk links liggen en ging op zoek naar zeeforel. Op één geloste zeeforel na werd dit niks. Ik was er zeer blij mee geweest! De laatste dagen ging de wind wat liggen en kon ik ook betere stekken bevissen en toch nog wat snoeken vangen. Eén daarvan kwam na de aanslag pijlsnel op me toe gezwommen en ging als een raket tussen m’n benen door, richting kant! De vliegenlijn siste als een slang door het brakke water. Als je daarbij tot je middel in het water staat moet je echt moeite doen om je hengeltop héél te houden, hoor! Verder hebben we zoals weleer uitstekend gegeten, gewandeld en gewoon genikst! 🙂

P1120879_ret1024P1120947_ret1136

P1120950_ret_1024B

De laatste week van het roofvisseizoen was de eerste keer dat ik daar voor een weekje vrij nam. Normaal gezien laat ik dit aan me voorbij gaan gezien de drukte op het water. De uitnodiging van Tim Coen om een weekje bij hem aan het water te logeren kon ik niet laten liggen en we hebben er ons prima, werkelijk prima, geamuseerd! Nochtans begon het slecht omdat de koppeling van de auto stuk ging en ik me moest laten ophalen, boot incluis. Merci, Timmeke!
De eerste dag visten we voor ons beiden op een nieuw stuk water en dat ging opperbest. Ik vond vrij vlug een paar structuren en daar kwam met regelmaat een mooie snoekbaars vandaan. Wel onozel dat ik een vis -die op z’n minst ver in de zeventig was- tijden het meten overboord liet gaan. Stom.
De tweede dag stond in het teken van snoek. Samen met Dirk Nuyens deed ik een kilometers lange drift op een prachtig talud. De sterke Oostenwind zat precies goed en met behulp van driftzak en electro konden we sterk vissen. De ene beneden het talud, de ander bovenop. Groot aas, klein aas, het mocht niet baten, ‘s avonds waren we afgepeigerd en hadden nog niet eens een volger gehad! Jammer. Ik kon wel nog ‘de eer redden’ met een mooie baars.
Op maandag en dinsdag was Robby Fish collega Frans Wijns bij mij op de boot. Deze twee dagen zal hij zich niet betreuren want hij ving een paar hele beste snoekbaarzen, tevens ook zijn personal best! ‘s Morgens vroeg hadden we bvb. enkele tachtigers op een paar minuten tijd. Tim deed mee want die had er in de middag ook één! Een prachtig moment als je deze werpend kan vangen.
Die nacht was ik om 4 uur wakker en lag te piekeren of ik ze eventueel ook met de vlieg zou kunnen vangen. Deze trage presentatie bleek een winner want de weinige vissen van deze dag kwamen aan de vlieg. De eerste was een beuker en je kan aan m’n lach zien dat ik er waanzinnig blij mee was!
Op woensdag gingen Tim en ik samen op stap in zijn boot. Die heeft wat meer plaats om alle hengelstuff mee te nemen! 😉 Felle wind en bitter koud, de vangsten waren benedenmaats en het vele zoeken en verkassen werd niet echt beloond. In het café werd nieuwe moed gegeten en gedronken.
Donderdag was voor mij de laatste visdag en die was werkelijk bloedheet. De warmste maartdag ooit, denk ik. Ik had deze dag Dirk Gods van SPRO te gast. Gezellig, dat wél, maar vangstgewijs konden we er naar fluiten. s’ Morgens tikte Dirk een leuke snoekbaars aan maar dan bleef het al vertikalend -op een paar missers na- akelig stil. Dan maar een aanpassing van het plan en met behulp van de driftzak visten we een prachtig plateau af. Een nieuwe stek en een paar features die ik nog niet kende. Dirk had geluk met een dikke blauwe snoekbaars maar ik bleef visloos.
Op donderdag avond werd ik opgehaald door Stijn en Helena en geraakten we met de trailer ook nog heelhuids thuis! Nu is het wachten op de nieuwe wagen. De Nissan XTrail van Marc Hoeben, the Famous Perch Car is de mijne!
Als ik terugkijk op deze visweek is de conclusie: prima gezellige week in machtig gezelschap, een rits stevige vissen, en vooral goed eten en drinken. Wordt vervolgd!

_1120626_ret1024_1120640_ret1024

_1120594_ret1024_1120606_ret1024_1120600_ret1024

Wiggle Tails zijn hot in het streameren op snoek. Ik kocht een paar zakjes tijdens de vliegvisbeurs in Charleroi en het resultaat overtreft mijn verwachtingen. De streamer ziet er veel groter uit onder water en weegt nauwelijks meer. Wel boet je door het gefladder van de tail wat in aan werpafstand. Onder water ontstaat er heftige attractieve actie en dat werd deze morgen opgemerkt door drie snoeken die er vol voor gingen. Eén ervan was flink aan de maat en gaf top sport ten beste. Een leuke morgen! This fat Lady liked Pink!

_1120394_ret1024

_1120401_ret

Een tijdje geleden trok ik met veel goesting voor de eerste keer dit jaar naar het grote water in Nederland. Toevallig belde Jo de avond voordien. Of ik soms niet ging vissen op m’n vrije dag? Die kon dus gelijk mee. De bedoeling was om de snoekbaarzen te zoeken op de ondieptes en eventuele paaiplaatsen. Dat viel wat tegen en ik kon het aan niks anders wijten dan het extreem heldere water in combinatie met de felle zon. Voor Jo was het de eerste keer op dit ruime sop en hij was een beetje onder de indruk, ook van de helderheid. Hij dacht namelijk dat ik geregeld zou vastvaren op de stenen onder de boot. Nochtans hadden we soms gemakkelijk drie meter water onder ons…
Er was een 3 Bft voorspeld met windstoten tot 5, maar dat werd het niet, het was erg kalm, zelfs een beetje té.
We zochten eerst het ondiepe af en daarna gingen we aan de slag met groot aas boven diep water. Dat gaf niet direct resultaat en we richtten ons terug op het ondiepe. Met kleine plugjes, de Biggie van River2sea in dit geval, ving ik een prachtige volle baars, vrij vlot gevolgd door twee medium snoeken. Jo bleef op z’n honger zitten, wat hij ook aan de speld ging. Ver in de middag kwam dan z’n eerste vis op de Ikuru van SPRO, al direct een verbetering van zijn persoonlijke record baars! Blij dat ‘m was!
Tegen de avond verspeelde hij nog een snoek. Dat was de actie op deze zeer aangename dag op het water! Groot jolijt!

_1120374_ret1024

_1120381_ret1024

_1120386_ret1024