Info

In de reeks Nostalgie gecatalogeerd: de eerste trip naar Du Der. Phil Cottenier en ik hadden in het voorjaar van ’92 iets opgevangen over een groot Frans meer waar misschien enorme mogelijkheden lagen. Het sprak tot onze verbeelding en dus werd in de zomervakantie een trip gepland.
We vielen omver toen we ginds over de dijk stapten, want wij als kleine Belgen waren geen groot water gewoon. 50 hectare was voor ons al veel en dan slik je wel als er zo’n slok van zo’n 4.000 hectare voor jou ligt.
De tweede mogelijke stek die we aandeden verborg een paar karpervissers, en godverdomme, hier zat Lukske De Baets met aanhang… Dat was een hint, hier moest het zijn! Maar, we hadden geen zin in buurtzitten, dus reden we helemaal naar de overkant. Na enig gezoek en gepeil vonden we een mooie stek aan de rand van een ondergelopen bos. De boot kwam er niet meer aan de pas en we voerden boilies met onze throwing sticks, de stek vol én goed open (hmm, niet enkel Baetske viste toen al zo…). Het werd nachtwerk en iedere nacht konden we meerdere mooie vissen zakken. Het was een succes, maar de extreme hitte was moordend voor de karpers. We voelden instinctief aan dat tijdens het najaar enorme vangsten zouden kunnen…
Oktober. We vierden er allebei onze verjaardag. Phil op de derde en ik de zesde. In de modder. Wat was dat behelpen. Tegenwoordig zit iederen goed ingepikt te kamperen langs de waterkant maar toen leek het meer op een modderbad annex vermageringskuur/dieet. Pionieren, dat was het. En de actie, het ongewone wat nu zo gewoon is, deed ons verlangen naar nog méér.
We vingen ons te pletter, het stopte niet, dag en nacht. En hoe meer we met onze werppijp voerden, hoe meer vis we vingen.
Eén nacht hoorde ik Phil herhaaldelijk naar me roepen. Ik had een run, riep hij! Ik werd wakker en besefte dat ik al stond te drillen, al slapend… En naast me gilde een andere Optonic het uit en ik hoorde het niet meer. Zo vermoeiend dat karpervissen…
Aan de overkant zat Kevin Maddocks, die behoorlijk veel ving, en er uiteindelijk een film over maakte. Zo ongewoon was het niet, wij hadden er nog veel meer. Als ik me goed herinner, een goeie ton karper in zes dagen vissen. De agenda waar dit alles in genoteerd stond is al lang verloren, de vangsten ietwat vervaagd, en ach, wat maakt het uit. De grootste vissen waren een goede 19 kilo, absolute bakken in die periode.
Toen we terug thuis waren en het onze vrienden vertelden – ik herinner me het verbaasde gezicht van Darwin nog- geloofde niemand ons… Velen zouden ons volgen. Ik ben er pas 10 jaar later eens terug geweest.

Comments

4 Comments

Post a comment
  1. ALAIN DEMOOR #
    August 12, 2010

    He, he die kennen we nog…
    Hoe is het met je?
    Je ziet er goed uit voor je leeftijd, ha, ha. Ik ben wat meer vervallen hoor.
    Als je er zin in hebt, laat even iets horen.

    Met heel vriendelijke groetjes, Alain.

  2. Gilles #
    February 15, 2011

    Echt enorm zo’n eerste sessie in 92 naar dat gigantisch “mer interieure” !

  3. December 18, 2011

    Hi, één ton karpers in 6 dagen is enorm. Zelfs vandaag is dat nog een top resultaat. Dat zijn pro persoon 80 kg karper per dag wat waarschijnlijk 6 karpers pro dag betekent. Ik ben er zeker van dat je zo een sessie echt mist. En dan nog met Phil. Zal plezant en surreal gewest zijn. En zo mooie spiegel karpers daar. Dit jaar hebben zo ook een echte bak van een schub gevangen. Met rond 34kg een kaliber zoals vroeger de Bulldozer in de Orient. Ik droom al van een daghengel sessie in de lente in één van de komende jaren. Misschien met een hervangst van één van jullie bakken 🙂
    Groetjes
    Alex

  4. January 19, 2012

    Dit kan absoluut tellen als pleidooi voor de oldskool waarden! Respect 🙂

Leave a Reply