Oostenwind en regen. De afvoer op de rivier zorgt voor snel schommelende waterstanden en daar was gisteren niet naast te kijken. Op de eerste barbeel stek kreeg ik pas met 120 gram voet aan de grond. En dan nog. Het viste niet lekker, geen beet en ik besloot om te wisselen van plaats. Daar vond ik Dirk Aerts die net een mooie roofblei ving met de vlieg. Dat eindigt al gauw in een keuvel van een uur, zeker als Fons er bij komt staan, ook een vliegvisser. Dan gaat het al gauw over grains, feet, tungsten en polyleaders. Leuk om hen eens terug te zien maar dat brengt geen vis in het net. 🙂 Het werd helemaal te gek toen we kennis maakten met de Koning van de Maas, zoals hij zichzelf kroonde. Bejaarde man op speed, die blijkbaar net een restart van z’n uitgevallen pacemaker achter de rug had (voor zover ik het kon begrijpen). Het was er niet aan te merken!
Ondertussen laat Kevin Diederen weten dat hij op weg is naar het water en we spreken corona-wise ergens anders af. De stek ligt er intimiderend bij, toch voor deze tijd van het jaar. Er zit niks anders op dan het wat alternatief aan te pakken. Het lijkt prima maar we zitten er wat verslagen bij als de waterstand plots pijlsnel zakt en alle stroming wegvalt. Even kwam de twijfel maar die verdween even snel als de snoeksprong die ik deed naar m’n hengels. De eerste aanbeet bracht een gave, grijze barbeel en maakte m’n dag goed! Dat gaf moed op deze grijze regendag en niet veel later kwam er actie op de meer verspreidde hengels. Kevin kon er ook twee bijschrijven in z’n notitieboekje. We hadden het gevoel dat we resultaat haalden en bijleerden. Ik bleef tot -net niet- donker, Kevin viste nog een stukje door.
M’n platte telefoon zorgde er voor dat ik straal verloren reed in een donkere stad, reed door gehuchten met onbekende en tot de verbeelding sprekende namen. Blij om uiteindelijk een groen bord met ‘Antwerpen’ te vinden. Terug naar huis!
Slechts één barbeel vandaag, maar wel een hele mooie. Happy man. Visdag geslaagd!