Jan had me gevraagd om zaterdagmorgen te gaan vissen. Nu moet je mij dat geen twee keer zeggen, daar vind ik wel een gaatje voor. Slechts twee dagen kunnen voeren maar dat zou wel volstaan met dit heldere zonnige weer. Opstaan was voor onze Jan wat moeilijker maar na een flink bord corn flakes zette ie toch nog z’n tanden in m’n vismateriaal. We waren vlug opgetuigd, en hij hanteerde met veel plezier de katapult en vond ter plekke het ‘verspreid voeren’ terug uit! Niet getreurd, het aas werd met een beetje hulp van papa op de goeie stekken gedeponeerd. Om daarna prompt te starten met een misser, een niet gehaakte vis. Ik begon al direct te twijfelen aan die kleine Ashima haakjes die Gunther zo fantastisch vind. Tweede beet resulteerde in een gebroken onderlijn, hoe is dat nog mogelijk met zo’n sterk materiaal? Beet drie kon Jan verzilveren. Vergouden is beter want het was een mooi gouden schub van 14,2 kg. Z’n gezicht straalde van plezier, en toch vond hij het maar normaal. Met wat moeite konden we wat foto’s nemen, tillen lukte niet echt.
Na een paar grote brasems volgde tegen de middag nog een kans, en na een erg lange dril, onder boven, langs en door m’n andere hengels slaagde hij er in zonder schade een spiegel van 10,6 kg. uit te drillen. Scheppen moest ik maar doen, werd ik toe gedegradeerd. Allemaal goed voor me hoor…
Prachtige voormiddag, want om één uur waren we al terug thuis, en was het tijd voor andere dingen.

Zondag deden we een uitstap naar de natuur nabij Hastière/Dinant, een aanrader voor iedereen, en ik kon er volgende beeldjes schieten. We bouwden een dam in het riviertje zodat Marleen zonder vrees terug het water over raakte waar ze net tevoren was ingedonderd. Een pizza completeerde het fantastisch en zonnige weekend.