Info

Posts uit Geert’s Fishing Blog

Marleen en ik gingen deze keer op vakantie naar een iets minder bekende plek in Denemarken. Niet echt een visvakantie maar de hengels had ik natuurlijk bij! De felle wind zat me echt tegen om comfortabel met de vlieg aan de slag te gaan en de stekken waar ik uit de wind kon vissen waren niet van de beste. Nu, het vissen op groot en onbekend water -waar het internet niet van vol staat- is niet zonder enig risico. Je loopt al gauw tegen je eigen grenzen aan. Geen boot nog bellyboat die je helpt om bij de vis te geraken. Als je tweehonderd meter uit de kant nog altijd kan verder waden (en verderop geen diepte ziet, ook niet links en rechts) dan weet je dat je een speld in een hooiberg zoekt. Geen jagende vis te zien, weinig plantengroei, troebel opgeweld water met veel drijfwier… Ik liet de snoeken dan maar letterlijk links liggen en ging op zoek naar zeeforel. Op één geloste zeeforel na werd dit niks. Ik was er zeer blij mee geweest! De laatste dagen ging de wind wat liggen en kon ik ook betere stekken bevissen en toch nog wat snoeken vangen. Eén daarvan kwam na de aanslag pijlsnel op me toe gezwommen en ging als een raket tussen m’n benen door, richting kant! De vliegenlijn siste als een slang door het brakke water. Als je daarbij tot je middel in het water staat moet je echt moeite doen om je hengeltop héél te houden, hoor! Verder hebben we zoals weleer uitstekend gegeten, gewandeld en gewoon genikst! 🙂

P1120879_ret1024P1120947_ret1136

P1120950_ret_1024B

De laatste week van het roofvisseizoen was de eerste keer dat ik daar voor een weekje vrij nam. Normaal gezien laat ik dit aan me voorbij gaan gezien de drukte op het water. De uitnodiging van Tim Coen om een weekje bij hem aan het water te logeren kon ik niet laten liggen en we hebben er ons prima, werkelijk prima, geamuseerd! Nochtans begon het slecht omdat de koppeling van de auto stuk ging en ik me moest laten ophalen, boot incluis. Merci, Timmeke!
De eerste dag visten we voor ons beiden op een nieuw stuk water en dat ging opperbest. Ik vond vrij vlug een paar structuren en daar kwam met regelmaat een mooie snoekbaars vandaan. Wel onozel dat ik een vis -die op z’n minst ver in de zeventig was- tijden het meten overboord liet gaan. Stom.
De tweede dag stond in het teken van snoek. Samen met Dirk Nuyens deed ik een kilometers lange drift op een prachtig talud. De sterke Oostenwind zat precies goed en met behulp van driftzak en electro konden we sterk vissen. De ene beneden het talud, de ander bovenop. Groot aas, klein aas, het mocht niet baten, ‘s avonds waren we afgepeigerd en hadden nog niet eens een volger gehad! Jammer. Ik kon wel nog ‘de eer redden’ met een mooie baars.
Op maandag en dinsdag was Robby Fish collega Frans Wijns bij mij op de boot. Deze twee dagen zal hij zich niet betreuren want hij ving een paar hele beste snoekbaarzen, tevens ook zijn personal best! ‘s Morgens vroeg hadden we bvb. enkele tachtigers op een paar minuten tijd. Tim deed mee want die had er in de middag ook één! Een prachtig moment als je deze werpend kan vangen.
Die nacht was ik om 4 uur wakker en lag te piekeren of ik ze eventueel ook met de vlieg zou kunnen vangen. Deze trage presentatie bleek een winner want de weinige vissen van deze dag kwamen aan de vlieg. De eerste was een beuker en je kan aan m’n lach zien dat ik er waanzinnig blij mee was!
Op woensdag gingen Tim en ik samen op stap in zijn boot. Die heeft wat meer plaats om alle hengelstuff mee te nemen! 😉 Felle wind en bitter koud, de vangsten waren benedenmaats en het vele zoeken en verkassen werd niet echt beloond. In het café werd nieuwe moed gegeten en gedronken.
Donderdag was voor mij de laatste visdag en die was werkelijk bloedheet. De warmste maartdag ooit, denk ik. Ik had deze dag Dirk Gods van SPRO te gast. Gezellig, dat wél, maar vangstgewijs konden we er naar fluiten. s’ Morgens tikte Dirk een leuke snoekbaars aan maar dan bleef het al vertikalend -op een paar missers na- akelig stil. Dan maar een aanpassing van het plan en met behulp van de driftzak visten we een prachtig plateau af. Een nieuwe stek en een paar features die ik nog niet kende. Dirk had geluk met een dikke blauwe snoekbaars maar ik bleef visloos.
Op donderdag avond werd ik opgehaald door Stijn en Helena en geraakten we met de trailer ook nog heelhuids thuis! Nu is het wachten op de nieuwe wagen. De Nissan XTrail van Marc Hoeben, the Famous Perch Car is de mijne!
Als ik terugkijk op deze visweek is de conclusie: prima gezellige week in machtig gezelschap, een rits stevige vissen, en vooral goed eten en drinken. Wordt vervolgd!

_1120626_ret1024_1120640_ret1024

_1120594_ret1024_1120606_ret1024_1120600_ret1024

Wiggle Tails zijn hot in het streameren op snoek. Ik kocht een paar zakjes tijdens de vliegvisbeurs in Charleroi en het resultaat overtreft mijn verwachtingen. De streamer ziet er veel groter uit onder water en weegt nauwelijks meer. Wel boet je door het gefladder van de tail wat in aan werpafstand. Onder water ontstaat er heftige attractieve actie en dat werd deze morgen opgemerkt door drie snoeken die er vol voor gingen. Eén ervan was flink aan de maat en gaf top sport ten beste. Een leuke morgen! This fat Lady liked Pink!

_1120394_ret1024

_1120401_ret

Een tijdje geleden trok ik met veel goesting voor de eerste keer dit jaar naar het grote water in Nederland. Toevallig belde Jo de avond voordien. Of ik soms niet ging vissen op m’n vrije dag? Die kon dus gelijk mee. De bedoeling was om de snoekbaarzen te zoeken op de ondieptes en eventuele paaiplaatsen. Dat viel wat tegen en ik kon het aan niks anders wijten dan het extreem heldere water in combinatie met de felle zon. Voor Jo was het de eerste keer op dit ruime sop en hij was een beetje onder de indruk, ook van de helderheid. Hij dacht namelijk dat ik geregeld zou vastvaren op de stenen onder de boot. Nochtans hadden we soms gemakkelijk drie meter water onder ons…
Er was een 3 Bft voorspeld met windstoten tot 5, maar dat werd het niet, het was erg kalm, zelfs een beetje té.
We zochten eerst het ondiepe af en daarna gingen we aan de slag met groot aas boven diep water. Dat gaf niet direct resultaat en we richtten ons terug op het ondiepe. Met kleine plugjes, de Biggie van River2sea in dit geval, ving ik een prachtige volle baars, vrij vlot gevolgd door twee medium snoeken. Jo bleef op z’n honger zitten, wat hij ook aan de speld ging. Ver in de middag kwam dan z’n eerste vis op de Ikuru van SPRO, al direct een verbetering van zijn persoonlijke record baars! Blij dat ‘m was!
Tegen de avond verspeelde hij nog een snoek. Dat was de actie op deze zeer aangename dag op het water! Groot jolijt!

_1120374_ret1024

_1120381_ret1024

_1120386_ret1024

Was vorige week effe zoeken naar open water en regelmatig de ogen schonen van het aangekoekte ijs. Zowaar nog wat kunnen vangen ook!…

_1120252-1024
_1120251_1024

Wat een bizarre dag. Kou, wind, motregen en van ‘s morgens tot na 15u totaal geen actie. Vertikaal vissen op z’n taaist. In het laatste visuurtje ging het toch plots aan het rollen en hadden we vlot nog negen vissen. Deze zeventiger was de mooiste, voor Johan Verhasselt! Zijn we vandaag niet gebruind, dan zitten de longskes toch vol zuurstof!

Jo_72_1024px

Niet te geloven hoe ik getriggerd ben door speciale dagen om toch te gaan vissen. Zo ook op 1 januari. Terwijl iedereen uitslaapt of aan de feesttafel ben ik erg graag aan het water. En dat wil wel eens meevallen…

_1120207_1366px

X-Mas Pike on the Fly! De buurvrouw maakte ons om 5u30 met veel lawaai wakker, om op vakantie te vertrekken. Dan word er zoveel kabaal gemaakt dat de halve straat wakker is, we zijn het al gewoon. Toch vroeg wakker, waarom niet gaan vissen dan? Het is Kerstdag en buiten voelt het precies aan als eind september, met veel wind maar het is aangenaam vissen en er is vooral geen kat te zien.
Ze vlogen er op als kamikazes. Iedere vis zag ik de chartreuse streamer pakken. Ik ben heel erg te spreken over mijn nieuwe vliegenlijn, de Rio Intouch Pike/Musky WF10F/I, werpt als een droom en de intermediate punt doet zijn werk erg goed om de streamer iets dieper aan te bieden! Met vier Belgische snoeken op de kant op Kerst ben ik vreselijk tevreden en glunder van hier tot ginder! Laat dat lekkere eten maar komen, sebiet! 🙂

_1120160_1366px

_1120164_1366

_1120166_1366

Dat Oscar (laat ons hem mijn hengelsport-vader noemen) nog altijd herstellende is van een zware operatie kon gisteren de pret niet drukken op de boot. Soms is het samenzijn met vrienden belangrijker dan het resultaat op zich… Hij ging mee vertikalen en kocht er zelfs een nieuwe St. Croix Legend voor! Direct van het beste wat je hiervoor kan gebruiken. Hij had de techniek snel beet en ging subtiel aan het vissen. Het werd een gezellige, warme dag vol praat. Helaas, de snoekbaars lag hier volledig stil en we moesten het met erg weinig stellen. Al was het een kleintje, Oscar Van Nooten was erg blij met z’n eerste!…

_1120157_1024px

In de late namiddag nog efkes gaan vissen. Sta je eerst rustig tussen het vuil aan een oude kaai. Iemand tikt op een raam en wuift me weg. Hij wil niet dat ik hier vis. Ik haal m’n schouders op en schuifel verder. Een uur later roept er iemand op een bijzonder platte manier dat ik op deze -en andere- stek niet mag vissen. Was ik al ‘pissed’, dan nu helemaal! Hij blijft maar doordrammen en ik vraag hem wie hij is en wat hij daar doet. “Ik werk hier”: antwoordde hij. Het enige wat ik kon uitbrengen was: “Waarom doe je dat dan niet in plaats van iemands dag te verkloten?”.
Ik heb nu wel genoeg van die mooie mannetjes in Antwerpen Big City, tussen al hun vuil.
Ik reed dan maar ergens anders heen. Daar werd ik aangesproken door een ‘donkere’ sympathieke vrouw die wilde weten wat ik daar deed en of daar ook iet zwom. Was niet moeilijk want ik ving net een snoekbaars (geheel toevallig, hé).
Ik zei haar dat ik het nu wel gehad heb met de Antwerpenaren en het gesprek ging al vlug over de kerel aan het roer, die met z’n holle ogen. Toen zei ze: “Ik woon in Borgerhout, ik heb alleen last van de vuile lucht” en ze lachte nog eens. Vandaag toch nog één toffe mens in Antwerpen!

_1120101_1024

 

Dit najaar deed ik de vormgeving van een boek over ecologisch tuinieren. ‘Zeven stappen naar een natuurlijke moestuin’. Zeer beknopt en helder doet Frank Anrijs van Yggdrasil uit de doeken hoe je op een gemakkelijke manier, zonder meststoffen en pesticiden, tot een mooie en evenwichtige moestuin komt.
Alle kracht aan de bodem! Zonder te dromen komen de meeste permacultuur principes aan bod, met hun achtergrond. Er zit 25 jaar praktische ervaring van de familie Anrijs in dit boek, en als je het leest, ben je verkocht! Als je ook maar een beetje interesse hebt in het kweken van je eigen food moet je dit absoluut lezen!…
Je kan het boek bestellen via www.zevenstappennaareennatuurlijkemoestuin.be

ZevenStappen_Cover.indd

Dit najaar werk ik samen met Frank Anrijs van Yggdrasil (didactisch-ecologische ontmoetingsplaats voor permacultuur of duurzame landbouw) aan een boek over hoe je het best en eenvoudigst aan Natuurlijk Moestuinieren doet. Eén en ander heeft veel voeten in de aarde want een turf van iets meer dan 250 pagina’s maak je niet zomaar, ook al lijkt dit misschien zo. Illustraties en layout beperken mijn vistijd maar ik heb weer al veel bijgeleerd over wat er nog beter kan in onze eigen moestuin!
Hieronder een impressie van een paar korte uitstapjes tussendoor, een polderdagje met Gust Florus en een paar keer weg met de boot met Frans Wijns! Met de collega’s van Robby Fish!

_1110979_1024

_1120027_1024

Ik was een paar dagen te gast bij Tim Coen! Laat dit nu net de warmste septemberdagen ooit zijn. Lekker in de boot, ja, maar voor het vissen niet best! Dirk en Frans, mijn collega’s bij Robby Fish kwamen ook een dag meevissen en ze waren er al voor dag en dauw. Iedereen had erg slecht geslapen. Dirk stapte op bij Tim en Frans ging met mij mee. Ik besloot om met klein kunstaas te werpen omdat Frans nogal tuk is op een grote baars. Lang hoefden we niet te zoeken, Frans had al vlug een leuke vis te pakken! De volgende stek bracht me in de eerste worpen al een héle mooie Baars, op de Rigwalker van River2Sea. Frans slikte twee keer bij het zien van dit bakbeest. De grootste gestreepte rover die hij ooit zag. 50 cm op de kop, niks meer, niks minder. Wel erg mager. Op één na mijn grootste baars én blij… Kort daarop ving Frans een mooie baars, voor hem een PB! Er volgden een paar lossers en rond de middag tikt hij nog een snoek aan. Op groter water vallen deze sigaren al gauw ‘klein’ uit maar alweer: voor Frans’ z’n tweede snoek ooit en alweer een PB! Tof, ik wasblij voor hem!
Bij Team Tim was de grootste snoek achterin de negentig, dat is al beter! Al bij al vielen de vangsten qua aantallen tegen, het erg warme september weer is de grote schuldige. Nadien deden we een stevig terrasje met straffen Triple en een Seef of een Skuumkoppe uit Texel… Viel allemaal in de smaak!
Gesloopt kroop ik in bed om de dag nadien nauwelijks in staat te zijn om me te concentreren op het water. Ik viste de ganse dag zonder een aanbeet. Wel had ik een volger van een hele grote snoek, ik bestookte de stek op verschillende tijdstippen maar de vis liet zich helaas niet meer zien. Toen ik Tim en Dirk tegen kwam aan de andere kant van het grote water bleken deze redelijk wat actie te hebben en kwamen er meerdere vissen na elkaar boven op dezelfde stek. Plezant! Ik had er mijn eerste aanbeet van de dag en kon een 90 cm snoek landen. Tim filmde alles van begin tot eind. Deze vis maakte mijn dag ietwat draaglijk. Dirk kreeg op dat moment een dikke metersnoek aan de lijn die zelfs uit het water kwam. Na een zware dril maakte het beest helaas komaf met de fluorocarbon onderlijn…
Gisteren zaten we voor dag en dauw op het water, lekker en zalig zo vroeg. Maar twee uur later was het terug in de bakoven… wat was het heet. Ik ging op zoek naar nieuwe stekken. Klein kunstaas bracht me niks en ik schakelde over op een grote Bulldawg. De allereerste worp was goed voor een medium snoek. Honderd meter verder had ik er nog eentje. Plezant maar je word er moe van. Smijten met zwaar kunstaas is niks meer voor mij. Dan ging ik op zoek naar nieuwe vertikaal-stekken, het duurde even voor ik wat had, het ligt niet voor het rapen op een paar duizend hectare. De eerste tik kwam van een erg mooi en keihard talud. Een mooie 73 kwam luchthappen. Nog eens over dit talud en alweer een tik, een iets kleinere snoekbaars dit keer…
In de middag hadden we afgesproken om vroeg te stoppen, om alweer vroeg aan tafel te kunnen. Ik kwam net niet te laat op de afspraak en de rest van de dag zaten we met Tim’s ouders, z’n broer en Dirk onder de paraplu in de schaduw. Ouf, brengt nu maar een Skuumkoppe want daar was ik aan toe!
Tim, nog eens merci voor de uitnodiging, voor het leuke gezelschap én het toffe huisje!

_1110555_ret1024


_1110574_ret1024
_1110612_ret1024
_1110603_ret1024

Een aantal beelden van de laatste weken… Het warme weer zorgt voor watertemperaturen rond de 24 graden, nefast voor de goede vangsten.
Niet te min toch een paar leukerds…

_1110447_ret2014

Eén van het ondiepe...

Eén van het ondiepe…

Niet zo gemakkelijk als ik dacht, filmen met de GoPro. Een voorlopige steun vastgemaakt aan de zijkant van de boot, het is nog niet stabiel en de plaatsing kan ook beter. 🙂 Ik wil meer gaan filmen, handig als je alleen bent, maar ik wil wel m’n stekken beschermen. Met een GoPro heb je zo’n wide view dat alles zichtbaar word, en dit wil ik niet.
Er is dus nog werk aan een goede steun! Verder tijdens deze regenachtige dag: actie genoeg met 21 snoekbaarzen in de boot, waarvan 3 zeventigers. Dan neem je er de regen met plezier bij! 🙂

Actiefoto1_1024
Actiefoto2_1024
Actiefoto3_1024
Actiefoto4_1024

Gisteren zaten we met de mannen van Robby Fish op het grote water. Dirk Huyghe was met mij mee en onze flink zieke Robby zat op het drijvend slagschip van Tim Coen. Wij kozen vooral voor het werpen met de kleine Rigwalker van River2Sea en dit toppertje bracht ons wel wat! Dirk wilde zo graag z’n eerste snoekbaars van uit de boot vangen en dat was gauw gepiept met een héle beste. Ik was blij met een baars van 49 cm en er kwamen nog een paar mindere goden in de boot. Tim en Robby hadden 2 snoeken aan boord gehad. Qua vangsten werd het tegen de middag erg taai en toen de wind aantrok was ‘t niet meer te houden en hebben we het besloten op café. Net thuis vóór de voetbal. 😉

_1110325_ret_1024
Boot geert
_1110342_ret_1024
_1110333_ret_1024
_1110332_ret_1024
1110338ret1024jpg
_1110320_ret_1024

Prachtig weer op zondag: dus varen met ons Marleentje!… Het was heerlijk op het grote water. Had twee mooie snoeken maar heb weeral een grensje verlegd met m’n eerste groot water snoekbaars op de vlieg! Vlak voor de boot zag ik hem van tussen de planten komen en m’n oranje streamer naar binnen zuigen, ben ik effe blij! Héérlijke drils op de Greys XF2 Salt, wat vis ik graag met deze hengel!

_1110347_ret1024
_1110348_ret
_1110357_ret1024

Zo, m’n eerste Belgische snoekbaars op de vlieg is een feit. Ik was wat materiaal aan het testen voor onze reis naar Denemarken. Hoe diep zinkt de sinktip weg? Hoe snel gaan de streamers naar beneden en hoe traag kan ik ze vissen? Hoe gemakkelijk kan ik werpen? De mooie Greys Salt #10 en de Orvis Hydros Sand/Clear Sink Tip #10 doen wat ik verwacht. En ik krijg ondertussen een ram op een roze/oranje streamer, wat een plezier! Deze snoekbaars kwam minstens 4 meter omhoog om de streamer te pakken… Kwam een halve centimeter te kort om 80 cm te zijn! Me happy dus!…

_1100995_ret_1024

Deze namiddag een rustig momentje met Marc Hoeben, beetje streetfishing om z’n nieuwe materiaal te testen. We reden naar het kanaal wat bekend is van de Streetfishing wedstrijden, je kan er gemakkelijk wat baarsjes tikken. Groot was de verbazing toen ik merkte dat het water nog helderder is geworden in de voorbije jaren. Ontmoedigend, een fles Evian is er niks bij. Je zag quasi tot de overzijde alles liggen! Geen baarsjes te vinden en dus geen tijd verliezen, andere stekken. Later arriveerden we zowaar op de meest plat geviste stek van België en er lieten er zich nog een paar strikken. Gezellig, dat wel, maar ik heb het daar nu wel gezien. ‘Allen op een rij’, da’s niks voor mij.

_1100969_ret_1024

Plots had ik het in mijn hoofd om het eens op meerval te proberen, het weer leek me ideaal en the feeling was ok! Met een tachtig-grammer is het leuk werpen met de Art-baits – Fishkix Creepers. Ik zie deze lui zwemmende shads graag bewegen. Zou er zelf in bijten, begot! Je kan dit kunstaas gemakkelijk hoog binnenvissen maar evengoed laten afzinken en de diepere plekken uitharken. Hier in de buurt weet ik meerdere stekken waar er meerval ligt, het is dus kwestie van wat vol te houden. Deze eenvoudige poging op zondagmiddag lukte niet, veel licht en veel doorzicht in het water. Ik kan me niet inbeelden dat een meerval er happy van word. Ik kom terug in betere omstandigheden maar de vier (medium) snoeken die ik had zien me liever niet terug!

DSC01815_ret_1024

Vrouwlief wil met dit mooi weer graag varen en ik wil ook wat vissen! Helaas is er voor het roofvissen in Nederland nog steeds ‘gesloten periode’. Maar er zijn natuurlijk alternatieven. Het vissen op winde! Vier verse broden mee, vlokdobbertjes, wat loodjes en een paar haken, onthaakmatje. We waren laat vetrokken en het was werkelijk schitterend weer, gelukkig stond er een verfrissend windje. Eens op het water bleek deze wind toch forser dan gedacht en samen met een gierende stroming was het vlokvissen onder de dobber quasi onmogelijk. Ik probeerde een aantal korsten gegroepeerd op de stroomnaden te laten drijven om zo vis te zoeken. Dit lukte, al moest ik alle zeilen bijzetten om mijn eigen voer bij te houden in de stroming. Eens er een winde steeg naar de korstjes was het de trick om er pal naast te werpen met de ultra light hengel. Dat lukte een aantal keren en resulteerde in dolle pret! Hard werken om de boot te beheersen en daarnaast nog subtiel presenteren, en toch een rits mooie windes in de boot! Héérlijk namiddag!

_1100913_ret_1024

_1100931_ret_1024

_1100930_ret_1024

Voor het onderwaterleven zijn deze exotische grondels nefast, ze zijn erg grondig in het opvreten van alle kleins onder water. Het mag dan een goed aasje zijn voor andere rovers, toch vrees ik dat deze kleine visjes zwaar gaan wegen op het weinige broed dat onze wateren ieder jaar voortbrengen…
Maar, ‘t zijn wel prachtige visjes, toch?

_1100858

Daarnet lekker kibbeling gemaakt met de allerlaatste stukjes vis die ik nog over had van de Noorwegen trip met Robby Fish… Gesmaakt heeft het! Ook nog aan de afwas ontsnapt door efkes te gaan peuteren langs niet zo platgetreden openbaar water. En kijk, er kwam een mooie piepen in het laatste zonlicht!

_1100853_ret_1024

_1100854_ret_1024

Vandaag gewerkt aan de boot en toch nog een uurtje of twee over vóór het avondeten. Streetfishing in Belgium dus! Naast een leuke snoek (op 17/00 fluorocarbon) en een snoekbaars maakte een baars van 44,5 cm m’n dag af! De Rockvibe 3′ van Reins deed het goed! Met de Shimano Diaflash AX Light in combinatie met een Aernos 1000, van bij Robby Fish natuurlijk!

_1100822_1024

_1100827_1024

_1100823_1024

Korte streetfishing uitstap met onze nieuwe collega Frans Wijns. Niet veel speciaals, hier en daar een visje. Tot ik hem aanraad om z’n shadje in een welbepaald hoekje te laten zakken. Op dezelfde vierkante meter ving ik al een paar hele mooie vissen… Frans laat zakken en gaat vrijwel direct in de clinch met een zich fel verwerende tegenstander. Dat moet wel een flinke snoekbaars zijn want z’n Daiwa hengeltje plooit tot het handvat. Een erg grote brasem komt boven. M’n schepnet ligt overvol, een héérlijke vis! Dat ik -een half uur later én in België- twee snoeken in evenveel worpen vang is slechts bijzaak, deze brasem stal de show!

_1100847_2_bw1024

Jo Verhasselt (alias ‘fotoloze Jo’) installeerde zich -samen met Tim- bij Robby Fish met een volledige belly boat uitrusting. Een DLX Pro, zwemvliezen en een Lowrance Hook 4. Ondertussen had hij ook al een SPRO Force Master vertikaalhengel en een ABU Blue Max aangeschaft! Klaar voor het vertikalen dus. De laatste keer dat hij met mij in de boot zat deed hij het met dat vertikalen niet slecht!

_1100817_BW_ret1024

Ik deed ons -ondertussen jaarlijkse- uitstapje met Mathis Ostyn en dat begon ‘s morgens wel erg zonnig maar was qua vangst op z’n minst gezegd triest. Tot na de middag geen vis in de boot. Scherp vissend over waypoints op micro stekjes bracht plots wél actie en het lukte om de dag om te buigen in een succes. De St. Croix stokjes plooiden weer fantastisch! Mathis had nog maar één keer gevertikaald op snoekbaars maar was scherp mee in wat ik hem trachte uit te leggen. De eerste keer ‘taludje af met flipping techniek van de Abu Blue Max’ bracht hem instant een mooie van 75 cm! Visdag geslaagd, als je de jeugd zo kan steunen! Niks zo tof als een jonge gast die breed lachend zit na te genieten van een prachtige vangst!

_1100754_LR

De laatste dag van het seizoen kon ik nog eens mee met Marc op baarzenjacht. Op z’n website www.marchoebenfishing.com doet hij het verhaal. Merci, voor de foto’s é de tekst, Marc!

“Nu River2Sea Europe ook verkrijgbaar is bij Robby Fish had deze laatste visdag nog een extra doel. Geert Vandeplancke was nog eens graag mee op baarzenjacht geweest, en deze laatste dag moest het worden! Een ideaal moment om wat productkennis door te geven aan Geert!

De laatste weken heb ik wel mooie baarzen gevangen, maar het was steeds zeer moeilijk. Zoals je in de vorige verslagen kan lezen zaten ze niet op stekken die ik anders bevis. Zoeken was de boodschap, en om dit snel te doen zouden we gaan trollen. Targetdiepte is 4m, maar ik ga zigzaggen over 5 tot 3m. De Goon is een plug die je hiervoor goed kan inzetten, ze is zeer snel aan te passen aan de dieptes! De Biggie gaat aan de bijhengel en zal tot zijn recht komen als we over de 3m passeren.

Ik zou beginnen waar ik twee weken voordien goed gevangen had, echter deze keer zaten ze er niet! Dit belooft niets goed, er zal moeten gewerkt worden Geert! Dan maar verder zoeken. De randen van ondiepe platen zoek ik af naar plantenresten, eens je die gevonden hebt is er veel kans op baars.
Ik heb het nog maar net gezegd tegen Geert en de eerste baars meld zich aan! Een mooie 49.5cm. Ik maak een ommekeer om te kijken of er nog baars zit, en ja hoor de volgende is voor Geert. Nu gaan we de stek werpend bestoken, maar dit levert niets op. Pluggen, ratelaars en shads kunnen niets verleiden. Als ik Geert vertel dat je al trollend over de stek wel terug succes kan hebben kijkt hij me verwonderd aan! De stek is minuscuul uitgevist en we hebben geen enkele aanbeet gehad. Ik start de boot en zet terug aan, en meteen is het terug raak! Meermaals heb ik dit meegemaakt!
We vissen de rest van de dag op deze manier verder en er komen nog een paar mooie vissen boven water. Ik kan Geert nog wat mooi kunstaas laten zien en geef er wat productinformatie over. Het slechte weer dat ze hadden voorspeld lijkt aan ons voorbij te gaan en het werd een mooie laatste visdag van dit seizoen.

Het zo goed als ganse assortiment van River2Sea is nu ook verkrijgbaar bij Robby Fish.

One Life, Enjoy It!”

IMG0455_edited-2_1024

IMG0496_edited-1_1024

Op stap met Dirk Gods van SPRO. Zeer toffe dag met een nimmer zwijgende gast op de boot. We zaten goed in de beet toen Dirk wat weifelend vroeg of zo’n mini Floating Flapper van 11 cm geen goed snoekbaars aasje zou wezen. Ik teste het direct door er eentje te riggen. Dirk draaide het hoofd en ik was er al eentje aan het drillen! Dit aasje is zondermeer goedgekeurd want er volgden er nog vele… We sloten de dag af met 23 vissen, deze was de grootste met z’n 74 cm…

_1100701_1024

Nog eens op stap met Jo Verhasselt. Tussen een reeks leuke vissen, snel na elkaar, kwam er een flut aanbeetje. Eerst dacht ik aan een vals gehaakte brasem, dan dacht ik aan een karper, het nam alle vormen aan maar het bleek uiteindelijk een volvette snoekbaars van net 90 cm te zijn! Geen halve centimeter meer, geen centimeter minder. Ze zag er zo nieuw uit… We were happy!

_1100687_ret_1024

Als je in een hengelsportwinkel werkt kom je ook in contact met leveranciers en hun vertegenwoordigers. Dirk Gods is de man die altijd bij Robby Fish langs komt om onze bestellingen bij SPRO op te nemen. Een hele rustige en aimabele man die laat uitstralen dat hij nooit last van z’n zenuwen heeft. Rustiger kan echt niet. Ik mag hem graag, zo iemand die geen woord te veel zegt en wat hij zegt houdt steek. Vorig jaar waren we al eens samen in de polder gaan snoeken en nu was het toevallig weer eens tijd om samen te vissen. Vertikalen op snoekbaars, want dit had Dirk nog maar één keer gedaan.
Veel wind en dan nog eens vol uit het noorden, niet de beste omstandigheden. Maar, een afspraak staat en we gingen vissen. Op de eerste stek duurde het veel te lang voor ik beet kreeg en ik wist na een kwartier dat het een taaie dag zou worden. Gevoel werd bevestigd en we dwaalden van stek naar stek. Hier en daar werd een snoekbaars getikt maar veel was het niet.
Geen erg want Dirk is een babbelaar en hij vroeg honderduit hoe ik mijn vertikaal visserij beleef en aanpak. De dag was zo uitgebabbeld!
We gingen eens kijken op een nieuw stuk water of er daar geen interessante stukken met grotere dieptes aanwezig waren. De dieptes vielen wat tegen maar de stek belooft door z’n structuur voor de lente en zomermaanden!
Op de terugweg viel ik zonder benzine. Nochtans was de tank (volgens het metertje) halfvol. Hoogst waarschijnlijk is het stuk. Het laatste eind deden we het op de kracht van de fronttroller en er werd zowaar nog een vis extra gevangen op een plek waar ik het niet verwachtte.
De vangst viel een beetje tegen, zeven snoekbaarzen is niet veel. Sommigen zijn hier al heel blij mee, dat besef ik ook. Een heerlijke dag met Dirk Gods. Hij deed me aan de helling enkele Mechelse Carolussen kado, die gaan smaken!

_1100624_1024

Na de Robby Fish trip naar de Lofoten was het méér dan tijd om aan de vormgeving van het Boek van Alex Kobler & Caroline Di Cachi te beginnen. Alex’ werk is fenomenaal en de beelden konden alleen maar spreken op groot formaat. Nog nooit zag ik zo’n goede karper- en landschapsfotografie. Toen het na een korte maar hechte samenwerking gedrukt en geleverd was kon ik alleen maar breed lachen. Het ziet er fantastisch uit! Je kan het -als je het Duits machtig bent- hier bestellen!
In combinatie met het vele creatieve werk thuis en de constante 4 à 5 Beaufort werd er dit najaar niet veel gevist… eerder hier en daar gesprokkeld. Geen keiharde visverhalen. Wel leuke uitstapjes met Jo, Marc en Fons! Aja, en ik kocht ook een nieuw bescheiden bootje! 🙂

_1100464_1024

_1100467_1024

_1090925_1024

_1100500_1024

CarpGypsiesCover_1024

carp-gypsies-auszug-2

_1100542_ret1024

_1100551_B&W2_1024

IMGP9571bw_1024

Vorige week waren we met het ganse Robby Fish Team (Robby himself, Gust, Dirk, Kevin en ik) op de Lofoten voor het Penn Nappstraumen festival 2015. Het Robby Team werd voor de gelegenheid uitgebreid met Peter De Roef, Oscar Van Noten en Geert Dubois. Net goed om twee boten te vullen. Mijn grote dank gaat uit naar Robby en Sandra die deze reis mogelijk maakten en aan Cordes Travel voor de perfecte praktische organisatie van de trip! Ik werd gesponsord met puik materiaal door Penn en Shimano, waarvoor nogmaals mijn uitgebreide dank! De hengel en molens zijn goed gebruikt!
We hadden een hotelletje vlakbij Schiphol geboekt om de trip wat minder vroeg te starten. Leuk aangekomen in de avond en nog een chineesje aangedaan. Daarna een goed bed, samen in één kamer met Gust Florus. Vroeg terug op en met het vliegtuig naar Oslo om daar na lang wachten een tussenvlucht naar Harstad te nemen. We hadden naast onze gewone bagage nog drie extra koelboxen bij met daarin zowat een ton aan eten. Kostenbesparend heet dat bij de goed georganiseerde Belg. Raffie keek het aan en vond het maar niks. Alles liep voorspoedig, tot we ginds op de bus moesten. De chauffeur zag ons aan als een bende wilden met overbagage en maakte een scene. Raffie Cordes trad even buiten zichzelf en één en ander werd op kordate wijze aangepast. Aldus waren we vertrokken voor ruim drie uur bus. Viel nog mee maar de vermoeidheid knaagde, de rugpijn ook.
In Nappstraumen vonden we onszelf terug in het grootste huis van het kamp, plenty space en werkelijk kei gezellig. Kon niet meer stuk! We vielen aan op het vele proviand wat we hadden meegebracht om daarna de bedden te testen. Man, wat een snurkers bij Robbyfish!
De eerste visdag starten we met visgids Jonathan aan boord. Op naar de Schollenbaai, op jacht naar mega-platvis. De formaten vielen tegen en na een goed uur waren we al onze eigen zoektocht gestart. Om promp tegen onze eerste gulletjes aan te lopen. Ik stond versteld van de kleurenpracht van zo’n rakker die vanuit de kelp komt!
De dag nadien konden we het open water op en was het grote verkennen begonnen. Het viel op dat de meest vis tegen de scherpere taluds naar dieper water stond. Dat patroon konden we alvast doortrekken. Kevin ging al werpend aan de slag met ultra licht materiaal, loodkoppen van 80 à 100 gram. Prima snoeiharde actie. Werpend snoekbaarzen, alleen ietsje lomper. Ik wisselde wat af, eerst werpend en daarna wat vertikalend met groter aas. Het grotere aas (100 t.e.m. 460 gram) was voor mij een hele opgave, doodmoe werd ik er van. Ik besef dat je het soms nodig hebt door de stroming of diepte maar deze trip hadden we het niet nodig. Alle beten kwamen keihard door op licht materiaal, de drils waren pittig, de vissen bleven komen…
Ik wisselde de volgende dagen ook van boot, eens mee met Peter, Oscar en Geert ‘Koekoek’. De eerste dag hadden we mooie resultaten, hier en daar een gul met een heilbot als extra voor Geert Dubois. Ik had een brute aanbeet op een dobbermontage met daaronder een grote koolvis. Deze heilbot viel niet te stoppen, raasde door de slip en loste helaas. Ik weet niet waarom, je krijgt maar één kans. De tweede dag viel de vangst wat tegen, door stroming en wind ging het ons minder goed af.
De dag daarop was het koolvisdag, de ene na de andere kwam binnenboord met een paar uitschieters er bij. Prachtige visserij in een prachtige omgeving. We hadden het heerlijk! Een aantal vissen werden ‘s avonds gefileerd zodat ieder van het team een aantal kilo filé kon meenemen naar huis.
De laatste dag zette Robby ‘alles op alles’ op de andere boot. Hij rook een kans en nam ze. Hij ving de grootste kabeljauw (124cm) en Geert had net er na de grootste koolvis van de wedstrijd (113 cm). Wij lagen iets verderop en zagen het niet zitten om op deze grote dieptes te vissen, we zochten andere oorden op waar we ‘ondieper’ konden vissen. Op een stuk waar we met de boot van Peter goed hadden gevangen startten we een kilometers lange drift waar we constant met twee, drie of vier man aan het drillen waren. Honderd vissen in de boot op één drift, ik weet het niet. De ene koolvis of kabeljauw al groter dan de ander. Het was heerlijk vissen en we hadden leute zat! De foto’s spreken voor zich, denk ik.
Prachtig decor, prachtige organisatie, we kijken op een geslaagde vakantie terug!

_1100273_1024


_1100019_1024
_1100061_1024
_1100087_1024

Mijn vrouw Marleen ziet me soms in het weekend zwart kijkend door het raam staren terwijl ik beter verder zou werken. Ze voelt het haarfijn aan wanneer het me niet goed gaat. Soms heb ik zo veel op mijn to-do lijstje staan dat ik er nauwelijks iets van gedaan krijg. Het is weekend, heb alle tijd, en toch weer geen tijd, ik vind dit vreselijk en toch krijg ik het niet veranderd. Andere weekends gaat het me voor de wind en krijg ik vlot van alles gedaan.
En dan zegt ze: ‘Als je nog iets van je laatste avond wil maken kan je beter gaan vissen’… Tja, ze heeft gelijk! De hengel, tas en net in de auto, fototoestel om de nek en weg ben ik. Althans voor een uurtje. Soms zit ik langer in de wagen dan dat ik effectief vis!
Gisterenavond net zo, geen beet, keiharde wind, regen, maar het deed me wel deugd. Plots toch nog een flauwe tik toen ik hard indraaide. Dan maar even doorzetten met dit ‘hard binnen draaien’ en het resulteerde in drie mooie snoekbaarzen binnen het kwartier. Dit veranderd het ganse perspectief op een slecht weekend…

Je bent visser.

_1090809_1024
_1090813_ret1024

Ik ben beginnen vissen op een moment dat serieuze info over de hengelsport zeer schaars was. Midden jaren ’70 was er quasi niks… Maar, je had wél ‘Voor en door de Visser’! Het kleine boekje met de karakteristieke blauwe streep. Weinig foto’s, enkel het nodige in zwart-wit, maar véél tekst! Zo hoort het, een magazine dient om te lezen. Zo lazen we bij voorbeeld gretig wat Rini Groothuis, Emiel Ooms, Tim Eekhofs, A. Noveltier, Johan Janssens en Oscar Van Nooten schreven. Ik ben dus niet te beroerd om te zeggen dat het grootste deel van m’n kennis uit dit magazine kwam! Later kwam daar het prima SportvissersMagazine bij waar ik vooral tuk was op de mooie tekeningen van Ad Swier!
Goed, we zijn 40 jaar verder. En ik maak kennis met Oscar Van Nooten aan de kassa bij Robbyfish. Ik was zo nerveus dat ik niet eens deftig kon afrekenen!…
Ondertussen ken ik de uiterst sympathieke man al héél wat beter en gaan we zo nu en dan samen wat streetfishen met het RobbyTeam & Friends. Een afspraak om eens met de boot mee te gaan was gauw gemaakt, Oscar droomt namelijk nog altijd van een grote baars! We stelden een afspraak al eens uit maar vorige maandag was het zover, een visdag samen. Tevens ook de laatset keer met de oude boot! Het weerbericht zag er goed maar de avond er voor sloeg het helemaal om. In plaats van 3 was het wel 4 à 5 Beaufort op het grote water! Met meer dan genoeg regen om den Oscar goed nat te krijgen, zowat tot op het vel.
De pientere man is bijna 70, maar gaat er bijzonder energiek tegenaan en ik laat hem na enig advies gewoon doen. We driften (veel te snel) over mooie plantenbedden en hij plukt hier en daar een vis vandaan. De kou kan hem niet deren en hij in dol-enthousiast! Enkel, de grote baarzen blijven achterwege en ook de snoekbaarzen liggen bek toe. Ik ben wat teleurgesteld dat ik hem niet meer kon bieden maar dit is het nu eenmaal, het blijft vissen op groot water. En, ik ben één van de enigen die nog durft schrijven dat ik soms slecht vang.
‘s Avonds eet hij op de terugweg één van mijn nectarines op, lekker rijp. Oscar legt de pit op het dashboard, omdat mijn autootje nu eenmaal een vuilbak is. Deze pit blijft er voorlopig liggen, als aandenken. Ik ben de man (en z’n pseudoniemen) namelijk héél dankbaar voor wat ik uit zijn artikelen leerde!…

Oscar, jou baars komt nog.

_1090739_1024

_1090735-1024

_1090746_1024

Nogmaals een bootuitstapje met Marleen. Dan zitten wij nooit om 6u ‘s morgens op het water, dat spreekt vanzelf. Lekker relax vetrekken en zo rond 10u30 op het water, ergens in Nederland. Het zonnetje stond strak, de wind uit de juiste hoek. Met een watertemperatuur van meer dan 22 graden had ik er geen goed oog is. De keus viel op werpend vissen met een 10- of 14 grams shadje.
En toch, na een drift van dertig meter had ik er al een snoekbaars op en even later een losser. Het leek een goede middag te worden. Marleen herinnerde me ook nog aan de mooie metersnoek die we daar in de buurt vingen, vorig jaar…
Verderop, op een plateau van twee eettafels groot en waar ik meestal een mooie snoekbaars vang, bleef het even stil. Daar kon ik niet bij, had iemand dit stekje al afgeroomd? Volhouden, even wisselen van shad en loodgewichtjes en toen kreeg ik een eerste aanbeet. Een volger die toch even nipte, maar loste! Dus toch! Dan maar een andere en tragere roze shad erop en de volgende worp resulteerde in een keiharde aanbeet en een al even brute dril! Het beest gaf niet op en ik dacht al aan een meerval. Een mooie snoek kwam boven en werd vakkundig aan boord getild en door Marleen vereeuwigd! Zo, de dag kon niet meer stuk! Het is zeer tof als je zoiets met je vrouw kan delen, dan snapt ze echt wel waar het om draait.
De snoek zwom snel de diepte in, iets waar ik met deze temperaturen erg blij om was.
Ik kon niet direct weg van dit stekje door de scheepvaart en ik deed nog een worpje in deze zelfde richting om prompt een harde tik te voelen. Hetzelfde scenario, een loeiharde dril! We dachten dat ik er dezelfde vis aanhad maar dat kon niet! Weer komt er een hele dikke dame boven, die zich met de handlanding maar net laat temmen. Ze gaat mooi op de foto en zwemt er direct full-power weer vandoor als ik ze in het water zet. Fantastisch! Een onvergetelijk moment. Deze twee lagen zij aan zij! Tussen de twee foto’s in zitten welgeteld elf minuten…
Daarna vis ik driftend en nagenietend een heel stuk rivier af en hier en daar komt er nog een snoekbaars boven water. Ik mis er ook een paar al vertikalend, wellicht baby’s.
Om 17u30 gaan we al richting trailerhelling, dus er was sprake van een kort visdagje met een puik resultaat!


_1090196_ret1024

Het is 05.30 uur en Tom en ik kijken wat vreemd rond. Volgende week is het WPC en er staat letterlijk geen enkele trailer op de parking. Behalve de mijne dan. Waar zitten de “matadoren” dan? Bang om elkaar stekinfo te geven? Ook goed, dan hebben we de put voor onszelf. We komen van gans de dag hooguit twee andere boten tegen.

De anderen hebben ongelijk want we vangen een zak snoekbaars bij elkaar. Het lijkt wel een forellenput, precies of ze uit dezelfde mal komen, allemaal de 60 voorbij maar geen enkele die de 70 haalt. Er komen nog 5 baarzen voorbij maar met enkel twee snoeken, zijn de groenjassen vrij kalm. Tenzij ze elders anders zitten. We denken te weten waar, en de laatste vis van de dag bevestigt ons vermoeden. Tom hijst een bak van 113 in zijn handen, zijn 5e meter sinds de opening. Goed bezig, die jongen!

Luc Van Litsenborg

“Beetje dooie boel hier op de pagina van Luc”, zal de lezer gedacht hebben. Niet onterecht, want de eerste helft van het jaar kon ik geen vin meer verroeren, laat staan gaan vissen of stukjes schrijven. Nooit gedacht dat een rughernia een mens zoveel pijn kon bezorgen. Ze hadden me desnoods zonder verdoving mogen opereren, al mijn geheimen had ik prijs gegeven om ervan verlost te zijn. Maar dat een rughernia iets anders is dan een nekhernia, ook dat heb ik gevoeld. Een paar maanden verplicht op een houtje bijten terwijl de opening op je af komt, dat was een kwelling. Maar het kon nog erger.
Want mijn vader viel plots ziek, en zes weken later was hij overleden. Dat was een roller coaster die ik eigenlijk niet kon hebben. Duty calls en we deden wat we moesten, en de vrijdag voor de opening is hij begraven. Om maar te zeggen, de opening op zaterdag 30 mei heb ik, voor één keer, met plezier aan me laten voorbij gaan. Ik was dringend aan wat rust toe en die zaterdag heb ik aan zee krabben gevangen. Ik paste voor de Predatortour en Tom en Ivan deden het met hun derde plek prima. Luc Coppens en Jeremy Staverman waren ditmaal de betere.
Onkruid vergaat niet, en vrijdag 12 juni kon ik bij Tom aanschuiven, en deden we een dagje op het “putje dat we intussen zo goed kennen”. Klote put voor de één, femme fatale voor ons beiden. Met de jaren kennen we haar grillen en grollen, en worden we doorgaans goed beloond. Elk tussen de 10 en 15 vissen per dag, maar dan echt mooie karaktervissen.
Zo ook vrijdag. ’s Morgens moesten we wat zoeken, maar tegen negen uur hadden we vis gevonden. Tom ving een reeks snoekbaarzen en snoeken terwijl ik uit alle macht mijn broek probeerde aan te houden. Die paar maanden inactiviteit lieten zich gevoelen, ik kwam er niet aan te pas. Daarna herpakte ik mij, en kon ik een wondermooie 87 snoekbaars het net laten inglijden.
Na een middaguiltje vielen we weer op een groepje, en kon ik eindelijk tot de 50-tiger club baarsvissers toetreden. De vis zag er niet uit, mager en lang, maar hij ging over het 50 streepje. Het zonnetje scheen, er waaide een leuk windje, en we vingen leuk vis. De Man van Boven had duidelijk begrepen dat hij bij mij in het krijt stond. We maakten de avond af met nog een reeks snoekbaarzen en snoeken, en om middernacht viel ik als een blok in slaap.
Zondag deed ik het nog eens over met Ludo. Zelfde verhaal. Pure fun, Ludo zette zijn PR snoekbaars scherper op 75 en ik ving een snoekbiels van 114.
We zijn terug aan het vissen, en het voelt heerlijk. Waw!

Luc Van Litsenborg

Hier onder een fotografische impressie van m’n schaarse vistripjes sedert de laatste post… een paar keer weg met Marleen en ook nog eens met Marc. Dat was lang geleden maar keitof!…

_1080754_ret1024px

_1080908_1024

_1080913_1024

Iedereen kijkt er reikhalzend naar uit. De opening van het nieuwe roofvisseizoen tijdens het eerste weekend van juni! In Nederland werd de laatste 2 maand niet op roofvis gevist, wij Belgen hebben daarin iets meer geluk. De Belgen moet dan weer rekening houden met erg wisselvallige resultaten.
Op zondag trok ik dus met Fons naar de rivier. De Wet van Murphy zorgde er voor dat deze startersdag al vlug in het honderd liep. Sta je in Nederland aan de trailerhelling en constateer je dat het slot nog thuis op de oprit staat. Vergeten! Kunstgreep en camouflage moeten er voor zorgen dat deze homp staal vandaag niet gestolen word. Ik heb er geen goed oog in maar laat het idee los. Eens de boot op het water merkte ik dat de batterijspanning nihil was. Alles was eergisteren opgeladen en werkend, nu niks meer… Dan maar verder met enkel de buitenboordmotor. Och, wat mistte ik de frontroller en z’n ankerfunctie… En dit net op zo’n winderige dag!…
Er stond een prachtige stroming en niet al te troebel water. Leek me ideaal. Nochtans was het eerst krabben voor een vis. Tot ik er twee na elkaar ving tegen een wierbedje op nog geen meter water. Dit werd dan het plan voor de volgende uren, op ondiep water werpen met m’n nieuwe shadjes van Ecogear. De BALT deed het erg goed en resulteerde na wat geconcentreerd gepeuter in een paar beste snoekbaarzen. De mooiste was 78 cm. Bij Fons bleef het stil. Was het nu omdat hij met groter aas aan de slag was, of gewoon toeval?
Ondertussen begint het te motregenen om niet meer te stoppen… Het werd tijd om iets anders te doen, misschien wat vertikalen in de volle stroming? Ik vond de meeste vis op 4,5 à 5,5 meter waterdiepte. En kijk, al na een tiental minuten knalt er een grote snoek op m’n kleine Salt Shaker. Er ontspint zich een pittige dril want het beest weet echt van wanten! We meten ze uiteindelijk op 109 cm. Ik blij! We vertikalen nog verder en ik hark er nog een snoek uit maar deze is heel wat kleiner. Fons schiet in een schaterlach als hij even later een mini-snoekbaars aantikt, hij heeft vandaag echt geen geluk. Het is ook wel eens anders, hé Fons…
Uiteindelijk doen we nog een paar nieuwe stekken aan, standaard stramien van een visdag bij mij. Dan leer ik hopelijk wat bij. Fons vangt nog en paar mooie baarzen, de grootste was 47 cm. We eindigen de dag met 12 vissen, uitgewaaid en content voor onze eerste roofvisdag! De trailer staat er gelukkig nog, dus we geraakten nog thuis ook!

_1080554_1024px

_1080551_Small

_1080571_900pxbreed