Alhoewel we elkaar wekelijks horen was deze morgen de verwondering groot toen bleek dat het wel drie jaar geleden was dat we samen gingen vissen! Oscar stond om 4u45 aan m’n deur, zo scherp als een giletteken. De haren strak naar achter en pretoogjes omdat ie kon gaan vissen!Een verre rit is zo volgepraat en na wat moeite raken we toch aan de waterkant. Oscar vist wekelijks met de feeder, liefst aan het grotere water. Omdat daar nog factoren zijn die hij wil onderzoeken en fine-tunen. Het moet fris blijven en het leren stopt nooit. Vandaag zat hij aan een voor hem onbekende rivier die er liefelijk en toegankelijk uitzag. De barbelen zagen wel iets in de komst van de Man van het Blauwe Boekje en hij ging moeiteloos met de beste exemplaren op de foto. Na de middag viel de actie weg en na enig zoekwerk kwamen we terug op het goede spoor. Net dan steeg het water pijlsnel en werd het vissen met mijn materiaal onmogelijk. Het was al mooi geweest, de PB was binnen, en voor etenstijd waren we terug in het Antwerpse. Hoe zei men dat ook al weer? ‘A proper piece of good angling’, Oscar!