Deze week kon ik mee tijdens Jo’s eerste vakantiedagje sinds lang. Hij stond zeer scherp en ik was -zoals gewoonlijk tegenwoordig- wat sufferig. Het grote water verwelkomde ons in een hemelse zon en geen rimpeltje te zien! Ik zag het niet zo goed zitten op ‘vrij onbekend’ water maar op de eerste stek stond Jo met een snoekbaars en een snoek al gauw een paar vissen voor! Niet dat het een wedstrijdje is maar dan begin ik al wat te piekeren. De tweede stek was eentje uit een verre herinnering, daar had ik al wel eens een paar baarzen uitgepeuterd. Na een paar honderd meter trollen hadden we ze gevonden en kon het uitwerpen beginnen. Het leek meer op oogsten. De eerste grote baars aan Jo’s aas werd vergezeld door 6-7 andere bakken die het kunstaas zelfs in het oppervlak wilden pakken. Dan weet je: kassa met grote K en het is werken geblazen. Ik kreeg tijdens een handlanding (het net was weeral bezet) een dreg in m’n middenvinger en m’n sufheid was subito over. Jo wist er met de onthaaktang zeer handig raad mee! Geen tijd voor foto’s, want deze kans mag je niet laten voorbijgaan. Een onwaarschijnlijk aantal grote baarzen na elkaar, en ik denk voor de vuist weg 5 double hook-up’s. Dan liggen ze dik en menig wedstrijdvisser had hiermee z’n kaartje lekker vol en opgewaardeerd. Plots was de feeding frenzy over. En om het met één zinnetje te zeggen, de actie luwde en de wind stak op. Er was noordenwind voorspeld maar het werd helaas een flinke west. De golfslag maakte het secuur vissen moeilijk en we gaven vroeger dan verwacht de pijp aan Maarten. Eén woord: Heerlijk ouderwets erin gehakt met een paar tientallen van deze baarzen en ook nog eens een pak lossers!…En wat heb ik geleerd vandaag?… Een bus Gazpacho in de koelbox is heerlijk in zo’n zomers weer!… Klinken op de goede vangst met een koud kopje frisse soep, Hell Yeah, Jo!